Wśród wielu ekspertów i właścicieli firm drogowo-budowlanych trwa ożywiona dyskusja na temat jakości kruszyw używanych do budowy dróg w Polsce. Branża betonowa objęta jest regulacjami dotyczącymi reaktywności alkalicznej kruszyw, z kolei w branży asfaltowej gorącym zagadnieniem jest budowa dróg z destruktu asfaltowego. Co o tym sądzi Adam Wojczuk, Członek Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Wykonawców Nawierzchni Asfaltowych (PSWNA)?
„Kruszywa są istotnym elementem nawierzchni dróg i podzielam podejście GDDKiA, które ma na celu wyeliminowanie ryzyk związanych z ich użytkowaniem. Określenie wymagań dotyczących reaktywności kruszyw do mieszanek cementowych powinno wyeliminować ryzyko powstania reakcji alkalicznej, która nazywana jest rakiem betonu. PSWNA na podstawie doświadczeń niemieckich od lat przestrzegała przed tym zjawiskiem. Niedawno dowiedzieliśmy się, że pierwszy przypadek raka betonu stwierdzono na jednym z odcinków drogi ekspresowej S8. W związku z tym działania GDDKiA oceniam jako uzasadnione.
Przewagą technologii asfaltowej, oprócz braku zjawiska reakcji alkalicznej, jest również możliwość budowy dróg z zastosowaniem destruktu asfaltowego pozyskanego ze starych dróg. W tym przypadku GDDKiA i PSWNA są zgodne: przyszłością w Polsce jest budowa dróg z destruktu asfaltowego, tak jak ma to miejsce w innych krajach Europy. Według analiz GDDKiA wykorzystywanie destruktu na szeroką skalę w ramach Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014-2023 i Programu budowy 100 obwodnic na lata 2020-2030, pozwoliłoby zaoszczędzić Skarbowi Państwa około 400 mln zł. Dodatkowe 40 mln zł oszczędności przyniosłyby rzadsze transporty kruszywa na plac budowy.
Co najistotniejsze, droga asfaltowa „z odzysku” jest w pełni wartościowa i bezpieczna dla kierowców, a produkcja samej nawierzchni tego typu, nie pozostawia znacznego śladu węglowego. Rafineria Lotos robi wszystko w kierunku ulepszania technologii asfaltowej, tak aby w coraz większym stopniu wykorzystywać destrukt”.
