Właściciel Radia Zet na sprzedaż. „Rząd może realizować wizję repolonizacji mediów”

Zetka się ukierunkowała delikatnie mówiąc antyrzadowo i antykoscielnie i chcą czy nie, to przez to tracą słuchaczy, bo polski słuchacz to nie dyrektor tylko głównie pani Halina z osiedlowe sklepiku. Takie eksperymenty i wzniosłe idee niech robią sobie na mniejszej, a nie flagowej stacji. Wystarczy popatrzeć na mistrzowskie odnalezienie się Polsatu w nowej sytuacji, kiedy Tefałeny i TVP wpadły w skrajności.

Ciekawe, że ekspertami ws. ew. wydania 350 mln zł są Robert Kozyra, który rozłożył wyniki słuchalności radia Zet z ok. 25% do 12% i Marek Sowa, który wyleciał z hukiem z Agory za kupno nierentownego serwisu ogłoszeniowego w sieci za skromne 120 mln zł.

Robert niestety ma rację. Dziś spółka może nie być warta więcej niż 30 milionów euro, a i tak to może być dużo zważywszy na aktualną kondycję grupy. Firma od lat jest fatalnie zarządzana (to już czwarty naczelny i muzyczny, trzeci szef finansowy, piaty techniczny itd. za stosunkowo krótkiej kadencji prezesa Matuszyńskiego). Zetka utrzymuje słuchalność na rekordowo niskich poziomach (trzyma się głównie na wsiach dzięki zasięgom ogólnopolskim, bo w miastach najczęściej wypada poza podium). Stacja pozbyła się doświadczonych menadżerów i gwiazd, dziś zetką kierują zupełnie niedoświadczone osoby. Do tego dochodzą kolosalne problemy wizerunkowe, zapóźnienia techniczne i brak wizji oraz rosnące zamieszanie wokół spółki, które dość szybko może przełożyć się na wyniki biznesowe.
Perspektywa pięcioletnia może być zbyt krótka jak na konieczne zmiany w stacjach grupy, a zbyt długa jak na dynamicznie zmieniające się otoczenie rynkowe.
W tej sytuacji może okazać się, że jedynym kontrahentem będzie podmiot mniej zainteresowany biznesem czyli jakaś spółka czy fundacja „narodowa”, dzięki której Czech M.I. pozbędzie się niespodziewanego kłopotu.